ÇUKUROVA EKOLOJİK YAŞAM İNİSİYATİFİ

BİZ KİMİZ… ? Çukurova Ekolojik Yaşam İnisiyatifi (ÇEYİ), Ekolojik düzeni anlamaya, ona olan olumsuz katkısını giderek azaltmaya ahdetmiş, zihinlerinin yanında gönüllerini eksik etmeyen bireylerin önce heyecan ile, ardından da sevgi ve muhabbetle birbirlerine bağlanarak oluşturdukları gruptur. Başkanı, karışanı, vizyonu, misyonu yoktur bu grubun. Lakin sıcak mı sıcak, güzel mi güzel bir “niyeti” var. Niyetimiz odur ki; ekolojik düzeni anlama çabasında ve bu düzene uyumsuz davranışları farkederek değiştirmeye “ben de varım!” ya da “ben ne yapabilirim?” diyenler katışıversinler aramıza sorgusuz sualsiz, şartsız şurtsuz. ÇEYİ’ye katılım için vesikalık, kimlik fotokopisi falan istenmez istenmesine de, tüm canlıları ayırmadan kucaklayabilecek ölçüde bir yürek istenir mesela. Bu ölçüde yüreğe iliştirilmiş olarak “Gaia ile aramızdaki bu çarpık ilişkiyi nasıl onarırız?”a denk sorular ile yüklü bir zihin de tercih nedenidir doğrusu. Latife tabii bu istekler tercihler, ne haddimize! Veysel’in dediği gibi; Biz var seversen Yolumuz var gidersen Hasbelkader yola biz düştük, yolda büyümek ve paylaşarak uzun yürümektir dileğimiz. ÇEYİ adı ile yolda yürüyen bizler yanyana, kolkolayız. Dik olandan çok yatayı sever liderlik ruhundan, önder olmaktan pek anlamayız. Halleşmek, şartsa bir karar almak için tercihimiz çemberdir. Sözün özü, her birimizin varlığı değerlidir, fikrine başvurulacak bir başkanın yerine “gaia”nın tercihlerini önemseriz. “Yol”da yürürken neler mi yaparız? Eğleniriz en başta… Yaptığımız iş eğlenceli değilse bir kez daha düşünürüz. Ya içerisindeki eğlenceyi keşfederiz ya da yapmaktan vazgeçiveririz o işi. En sevdiğimiz konulardandır mesela gıda. Kah alır bizi bir köye götürür, kah bir çiftliğe. Bir çiftçi ile ya da devlet dairesinde bir mühendisle muhabbet ederiz. Kimyasaldan pek haz etmeyiz, zaman zaman da temizlik yoluna yürürüz. Soluklanmak için bazen oturur sohbet, muhabbet eder adına da “atölye” deriz. Misal, kimi zaman süttür kimi zaman sabun ya